Όλοι για Όλους Τέσσερεις Ημέρες για την Αλληλοβοήθεια και την Κοινή Δράση 7-10 Ιουλίου 2011
Με τη συμμετοχή του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας Θεσσαλονίκης και της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ - Ψ.Ν.Α.
Ετούτος ο χειμώνας ήταν αλλιώτικος για τον κόσμο. Από νωρίς το φθινόπωρο μαζευτήκαν χελιδόνια και τ’ άλλα πουλιά τα διαβατάρικα που λέμε· κάνανε στάση εδώ και μετά τραβήξανε κατά το νοτιά.
Από νωρίς τα πρωτοβρόχια και τα νερά του χειμώνα, μπόλικα κι απότομα κάνανε να πρασινίσει η γη, γιατί έτσι είναι σ’ εμάς, όταν ξεραίνεται και καφετίζει η γη στ’ άλλα μέρη, σ’ εμάς πρασινίζει και βλαστάνει.
Τι είναι γλυκύς ο χειμώνας και τα νερά μαλακώνουν τους σπόρους και καρπίζουν.
Από νωρίς μαζευτήκανε και οι τουρίστες για τους τόπους τους από την άλλη Ελλάδα και τα ξένα μέρη, γιατί επροστάξανε λέει οι μεγάλοι τσι γης πώς λιγότερες πρέπει να είναι οι μέρες της γιορτής και της σκόλης και περισσότερες οι μέρες της δουλειάς και της κλεισούρας.
Οι νοικοκυραίοι νωρίς μαζέψανε τα νοικοκυριά τους για το χειμώνα, εκάμανε τα κουμάντα τους κι ερυθμίσανε τα έξοδά τους. Απομείνανε λίγα για γλέντια και χαρές, κι ας λένε πως είμαστε μακριά, από τις προσταγές αυτών που μας έδωσαν τα λεφτά μας δανεικά, κι ότι οι προσταγές τους σ’ εμάς δε φτάνουν.
Κι όπως καταχείμωνο καρπίζει η γη, εκάρπισε κι ο νους των παιδιών, που τις μακρινές και βαριές νύχτες του χειμώνα δεν τους πιάνει ύπνος, μόνο μαζεύονται σε παρέες, πέντε-δέκα το πολύ, καμιά φορά και παραπάνω νοματαίοι αντάμα κι αποφάσισαν:
Κόντρα λένε στους καιρούς που θέλουνε και που αφήνουνε τον άνθρωπο μοναχό, εμείς θα μαζευτούμε όλοι μαζί.
Κόντρα λέει που λένε πως ο ένας και δυνατός αλλάζει τα πράγματα, εμείς να δείξουμε πως οι πολλοί κι αδύνατοι τ’ αλλάζουνε.
Κόντρα πως ο καθένας μόνος του μπορεί εμείς να πούμε πως όλοι μαζί μπορούμε για τα καλύτερα και τα μεγαλύτερα.
Το καλοκαίρι λοιπόν που θα ζεστάνει ο καιρός και τα νερά, να μαζευτούμε όσοι μπορούμε περισσότεροι, στο λιμάνι της Σητείας από την Κρήτη και τ’ άλλα μέρη της Ελλάδας και να κάνουμε γιορτές της θάλασσας.
Γιατί απ’ αυτή γεννήθηκε η ζωή με όλα τα πλάσματα τα ζωντανά και τ’ άλλα ο άνθρωπος.
Θα βάλουμε αγώνισμα να πάμε κολυμπώντας από το γαλλικό στο γυναικείο λιμανάκι.
Και θα λέμε κάθε φορά στον πρώτο και το βιαστικό να γυρίσει πίσω να φέρει πρώτο τον τελευταίο, το γέροντα, τον άμαθο, το ντελικάτο, τον ανήμπορο.
Γιατί περίσσεψε πολύ το μίσος, η έχθρα και η αχορτασιά και δε μπορεί πια να την αντέξει η ψυχή του ανθρώπου.
Αποφασίσαμε λοιπόν να διαλαλήσουμε πάντα αντί για μίσος να δώσουμε αγάπη, αντί για έχθρα φιλία και αντί για αχορτασιά κατανόηση και αλληλεγγύη στο διπλανό μας.
Τον Ιούλιο στις 10 θα κάνουμε λοιπόν την αρχή και γενική δοκιμή. Καλούμε όλους σ’ αυτό το δρόμο, που εύκολος δεν είναι, αξίζει όμως να τον δοκιμάσουμε και να τον περπατήσουμε.
Από τη θεατρική παράσταση "Το Γαλάζιο Πούλι" της Θεατρικής Ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ - ΨΝΑ.